O mezar taşı yalnız ve son
Ses duyarým bu þehrin sokaklarýnda
Fare ayak izini unutmuþ, kedi topal, Köpek radikal
Körpe mimozalar þarkýsýnda.
Ranzasýnda unutulmuþ seyfi amca
Ölüm tayyare böceði, örümcek amigo
Barikatýný kurmuþ sarhoþ,
Geceyi bir hamlede bölüyor.
Yol uzun, mesafede kýsa
Anladým ki her þey ruhumda bomboþ
Geçerli akçe madde.
Kunta kinte manitalar süpürüyor yolu
Çok satýlanlar arasýnda yaðmur.
Oysa o yüzler mimikler sahte.
Kime çomak soktuðunu bilmeyen þair
Kavram kargaþasýnda,
Eli kolu kilitli fakir, yarým ekmek savaþýnda.
En uç noktasý çöplük, En sýð noktasý morg
güneþ çýktýðý yere gömülüyor.
Kargalar dolaþýr gökyüzünde
kuþ bakýþý ýsmarlama
Yürek parçalarýný paralamak onlara düþmüþken
Ruhunu yitiren þehir kahkahalarla gülüyor
Keyifçiyle, ciðerci arasýndaki farký
Kedi ile köpek arasýndaki aþký
Hýrlama olmalý.
Ölürken þehrin ruhu gri bir ton
Pacavralarý dolaþýr rüzgarla beraber
Kahkahalarla gülüyor.
Betbeniz kalmamýþ aþklar renkler köreliyor
O mezar taþý yalnýz ve son.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.