Gecenin yarýsýnda uyandým uykumda Odamýn her yaný buz kesmiþti Damarýmdaki kan üþüyordu Yýldýzlar küsmüþtü vurmuyordu cama Gözüm takýldý saattin kaç olduðuna Þafaða beþ vardý yalnýzlýk baþ ucumda
Acý acý gülümsüyordu yüzüme Nereye gidersen git Yine gelirim peþinde Arsýzca nisbet edercesine Sol yanýmýn acýsý Saplanýp duruyordu derine
Akþam oldu dolu sokaklar boþaldý Esen rüzgar aðaçlarýn yapraklarýný Sormadan dalýnda kopardý O an ruh halimin resmi gibiydi Camsýz çercevesiz dýþ cephesi dökülmüþ Kimsesiz metruk bir yapý misaliydim
Sen derin uykularda Bu halimde habersiz Bilmem kaçýncý rüyanda Koþarým beni sevme ihtimalinin peþinde Nede olsa yaþýyorum umut dünyasýnda Belki varýrsýn bir gün benim farkýma
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖNDER34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.