Kendimle sonsuz bir savaþýn içinde iken bir görev verdin yüreðime güneþten kavrulan asfalt misali, ihanetlerle kavrulan benliðimi, aþkýmý,sevdamý sýna diye uzun, kavisli bir yol serdin önüme...
Uzak diyarlarda mülteci benliðim savaþýný verdiði özlemle umutla beklediði önüne serilen sevda yolunda göçmen kuþlar misali yine kanat çýrpmakta…
Hayallerim yok olan mutluluðun aðýnda tutsak iken var ile yok arasý bir hülya,bir seraptýn yola koyulduðum...
Küllenmiþ,tükenmiþ somut bedenden ibaret benliðim yolunda var olma uðraþýnda… hülyaya dokunmak ýlgýmý yaþamak yoktan var etmek amacýnda...
Sessizce durma öyle yolun sonunda tut ellerimi tut ki rüyalarým gerçek hülyam gerçek sevdam gerçek olsun...