can sız'ım

can sýz’ým…
efkar-ý sinenden geçerken ruhum
can aðrýlarým ten yangýnlarýný bastýrýr
ben aþk-ý külfet bilirim sevgili
bedelini ödediðim acýlardan sýyrýlýp
bütün defterleri dürerek geldim
yüreðinin duvarlarýna yasladýðým bu duygu
öyle boylu boyunca kolay serilmedi

sen bilmezsin…
ben sende baþkenti sevdim

can sýz’ým…
kelam-ý harý urgan edip astým yürek duvarlarýma
ruhunun kabuðunu kýran duygudan korkma
boynuna kolye edip astýðým bu aþk-ý
koluna bileklik olarak taktýðým can acýmý
ve kulaðýna küpe edip haykýrdýðým duyguyu
öfkelerimin kalabalýk meydanlarýna atma
ansýzýn muhtýra verip suskunluðunla
kalbime darbe yapma

sen bilmezsin…
içimde yaþanan ihtilale aldýrýþ etmeden
vurduðun hedef, salladýðýn bayrak yanlýþ…
tanka karþý durmayý, namluya siper olmayý
ben sende…
meydan meydan direnmeyi sevdim

can sýz’ým…
tenimden yüzdüðün acýyý sürüp yüzüme
içinde biriktirdiðin ön yargýlarla
gözlerime sýktýðýn gazla zulmediyorsun
etme…
kirpiklerinden çektiðin ok’u kaþýnýn yay’ýnda gerip
kendinle çeliþkiler yaþarken
farkýnda olmadan vurduðun benim sevgili

sen bilmezsin…
ben þavkýnýn deðdiði gökleri
ayaklarýnýn bastýðý yeri
kollarýnýn sarýldýðý boþluðu
yüreðinin kuþandýðý duyguyu
sen bilmezsin…
ben sende aþk-ý sevdim.
Sosyal Medyada Paylaşın: