CEPTEKÝ KURÞUN
Ve sabah oluyorsun, gün doðuyor, ben oluyorum
Bilinmedik bir nefesle uyanýyorum
Gözleri hiç görmemiþ bakýþlar gibi sunuyorum kendimi
Tanýdýk bir sesle konuþuyorum, dinliyorum, susuyorum
Kýyýsýndan düþüyorum sözlerimin, bir uçurum!
Hali hazýr bir kurþun gibi yakýyorum sigaramý
Yýldýrýyor yýldýrýmca gürültüler, kýzgýn gökyüzü
Düþmeye hazýr yaðmurlar gibi baþtan aþaðýya hepsi
Ve þöyle sertçe bir rüzgar tutuyor ellerimi
Tek bir cevapsýzla sürükler miydi gözlerimi?
Bilip anlayamadým ben, hiç tayfun olmadým ki.
Zamanla adýmlar bin oluyor binlerce yolda
Yürüyüþüm yavaþlýyor kalbimin zorlandýðý anda
Ýçime aktýðýnda, hani gözlerimi her yaktýðýnda,
Gülüþüm deðiþiyor o caddenin ara sokaðýnda
Yeter miydi sanki ömür ,tüm zamanlarý geri almaya
Ne cesaretti o, neydi öyle on kuruþ arasýnda.
Güz tutuyor baharlar yok satýyor yapraklar
Unuttum ben mevsimlerin üç hanesini
Kýrýlgan aðaçlar, buz gibi soðuk havalar
Gelip de gidiyor dili yasaklanmýþ hevesler
Yüzüm hep bir telaþe benzer
Kayýp bir þehir ve sýnýrda bir mülteci
Milletler arasý bir hain miydi?
Kimilerinin mutluluðu kimilerin kurtuluþu
Doðrusu veya yanlýþý bilinmezdi yokuþu
Doðuþunda ölüm, kalbimizde bir koðuþtu
Mahkûmiyet zinciriyle baðlý hürriyet!
Hepsi bir duruþ ya da tek bir vuruþ muydu
Belki de cepteki son kurþundu…
.
.
.
CEPTEKÝ KURÞUN – Mawish Þiirleri – ( Mert Zafer Cansever )