Ben Emekli Olunca
Biraz geç öðrenmiþtim kalpteki hevesleri
Ruhla beden öderdi ben emekli olunca
Geri getiremezdim harcanan nefesleri
Sermayem hiç ederdi ben emekli olunca.
Gerçekleri anladým diken olup batýnca
Rahatlýyor zannettim kafama taþ atýnca
Çevremi terk ettiler arzuyu azaltýnca
Can dedim ateþ verdi ben emekli olunca.
Ülkeleri gezmeðe yeþil pasaport aldým
Eller aya çýkarken elim yanýmda kaldým
Baþý sonu yokluða keçeyi sele saldým
Düþünce aklým gerdi ben emekli olunca.
Para suyunu çekti artýk çok uzak yayla
Vadesiz borç misali içim sýzlar yarayla
Aðlamama gerek yok tarihteki sarayla
Hayaller sona erdi ben emekli olunca.
Güneþ hýzlý batarken karanlýða ay doðuk
Fikrime tatil gelir deniz suyu çok soðuk
Alttan delik cebimi üç aylýk maaþ boðuk
Kalmadý geçim derdi ben emekli olunca!
20.10.2018
Ahmet Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.