Baharınla erir miydi dağlarım

Bir gün þiirden çýksak seninle
Farklý dünyalar kervanýnda
Soðuk topraklý çiçekler gibi
Ayný semtin sakinlerinden adýmýz
Bacasý kömür öksürüðü dumanlý olan
Mahalle aralarýnda yalýnayak çocuklarýn
Top koþturduðu
Ýhtiyar ninelerin istasyon pencereli
Bakýþmalarý arasýnda
Kývýrcýk saçlý geçsen sen
Elinde kimsenin anlamadýðý yüzyýllýk kitaplar
Bense çarþý Pazar eden okumalarýmla görsem seni

Veyahut otobüste karþýlaþsak
Sabahýn körü ekmek kavgalý kalabalýklarca
Okul yolunda gözleri balköpüðü renkli
Senle
Kara kömür sürmeli kaþlarýnca ben
Radyo ise tanýdýk eski düzen

En bilinmedik zamanlarda dolaþýrken
Seksenlerin ekmek kuyruðunda
Sabrýn etekleri tutuþturmasý kadar
Ellerimiz üþümeli
Ayaklarýmýz feri kesilircesine bitkin
Arkada servi boylu nefes nefese bir kýz
Bende ise sonsuzluk özlemi
Bitmesin bu sýra der gibi

Ya da bir kursta
Sýramýz arka arkaya
Cadde arasýnda
Hiç bilemedin adres sorarken

Ne bileyim o kadar çok türevleri var ki
Görmek isterdim avuçlarýný
Ve okumak gözlerinin en derin mýsralarýný
Belki bir kitapçý da
Ýkimizde iliþirken Zarifoðlu’ndan iþaret çocuklarýna…

Ya da bir bayram sabahýnda
Vapur tenhalýðýnda Ýstanbul zarafetinde
Saçýnýn gezginliði deniz rüzgârlarýnýn nazýyken
Bense titreyen derinliðimle
Böyle ne yapardýk
Ýlk göz göze gelmemiz de
Baharýnla eritir miydin karlý daðlarýmý…

Sosyal Medyada Paylaşın: