Geçmek bilmez yokluðunda saatler Ýkide bir gözüm takýlýr Yel kovan ile akrebe Ömürde ömür alýr O sancýlý bekleyiþler
Kendimi alýp koyamam seni düþünmekte Adýn otomatik program gibi Kendini tekrarlar tüm benliðimde Belki sen his edemesin Tüm bu duygularýmý Gelde seni yaþayan bana sor kendini
Sen yokken duman bürünür daðlarýma Güneþ küser vurmaz camýma Henüz cemre düþmemiþ Bir mevsime benzer halim O uykusuz gecelerdeki Saða sola dönüþlerim senin hasretindedir
Hýrçanlaþýr denizimin dalgalarý Döver durur tüm kýyýlarýmý Ökfesi bir yanardað misali Ala bora eder gönül limanýmý Sakinleþmeye hiç niyeti yok Sesini duymadýkça yüzünü görmedikçe
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖNDER34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.