Demek ki
Demek ki kalbim aðýr gelmiþ yaþadýðým hayata,
Ýkinci bir yaþama da sýðmazmýþ zaten bu hýzla.
Demek ki kalbim aðýr gelmiþ iþittiðim sözlere.
Kalbim aðýr gelmiþ hayallerime.
Ne sözler vardý lügatýmda sarfedilmeyi bekleyen.
Ne hisler vardý yüreðimde hakedeni gözleyen.
Ne uçurtmalar uçurdum yüreðimden, sevgi dilinde.
Ne yangýnlara gebeydi kalbim, yanmadý közlerimden.
Elbet buluþur kalbim, toprakla.
Elbet buluþur kalbim, yenilgiyi kabullenmiþ cesedimle.
Elbet buluþur kalbim, inandýðý yalanlarla.
Ve yine ben buluþurum, hayallerimi yaþayanlarla.
Bu tekdüzelikten çýkamaz hayatým.
Bu sürükleniþte baþrolüm.
Ben etsem kabul yenilgimi,
Dilru dinlemez, yerden yere vurur hislerimi.
Ve ben bir sürükleniþten daha kaçamam.
Ve ben bir bitiþin daha araladým kapýsýný.
Ve ben ölümü güzel karþýlardým, çalsaydý kapýmý.
Ve benim hayatým...
Bitap düþmüþ, yenilgilerimi duymaktan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.