Arkadaþým,caným Anlarsýn sen beni Çok sýkýldým buralarda Eþ yok,dost yok! Güya da akraba... Var aslýnda Hani neredeler ya?
Gidip gelebildiðim.. Zorla,zorlanarak Bir hastane kapýsý Bir de okul kapýsý Bir kaç merhaba! Nasýlsýn,iyi misin? Ýþte hepsi bu
Biliyorsun... Zorlu tedavideyim Çok zorlanmaktayým Yine güçsüzüm bak Of,ne ki ne? Gösterir o yüce Hak Ben gücüme göre?
Ben maneviyatýma göre Kah dalgasýz denizler gibiyim Sakin ve keyifli Kah gece karanlýðýnda Dalgalý denizlerle boðuþmaktayým Hep diyorum ya... Aným,anýma uymuyor
Çünkü,oluþumun içindeyim Ne olmuþ bana böyle? Ben neden hastayým? Biliyorum,biliyorum Ben tasa yolcusuyum Git,git yoruldum,yorgunum Of,kimseye de kaþýn üzerinde..
Gözün var demedim Haram lokma yemedim Gülüþlerimin nedenini bilirsin Sakýn üzülme sen! Üzülme ki,benim içim þenlensin.
02.06.2008.Ýzmir. Müfide Decdeli.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müfide Decdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.