Geceden Kıskanıyor

Sandýðý kadar yalnýz olmuyor bazen insan ,
Bir þeyler eþlik ediyor ömrüne ,
Yokken de omzunda aðlayabiliyor birinin ;
Yada ýslanabiliyor yaðan yaðmurda .
Sandýðý kadar yalnýz olmuyor insan bazen ,
Gökyüzün de buluþuyor gözleri biriyle ,
Ayný yastýða baþ koyuyor her gece ,
Saçlarýný öpüyor bir anne þefkati ,
Sessizliðine eþlik ediyor birileri ...



Sandýðý kadar yalnýz olmuyor insan bazen ,
Kapýsýný çalacak birinin hayali yetiyor ,
Çünkü insaný umutlar yaþatýyor ,
Þiirlere hep vuslat nakýþý iþleniyor .
Gecenin bir vakti herkes uyurken ,
Ayýn bile gözlerine aðýrlýk çökerken ,
Bir þeyler sarýyor titreyen bedeni ,
Bir þey , bir þey baþ ucunda bekliyor sanki.



Sandýðý kadar yalnýz olmuyor insan bazen ,
Bir koku aþýp mesafeleri yanýna oturuyor ,
Sanki kucak dolusu cümleler fýsýldýyor ,
Gözlerine bakýyor bir þey insanýn ,
Ama ne bakýþ ,
Ne yakýþ ...
Bir þeyler býrakmýyor ellerini ,
Bir þeyler yokken de var oluyor ,
Bir þeyler senden kopmuyor ,
Seni sana küstürmüyor ,
Gülüþlerini de gözyaþlarýný da paylaþýyor,
Bir þey insaný geceden kýskanýyor.


Sosyal Medyada Paylaşın: