EY HAYAL ŞEHİR....

EY HAYAL ÞEHÝR
ey hayal þehir...
umutlarýma dolan,
Tarihi bir anýtsýn þimdi.
yokluklar geçirdiðim,
mazbut gençliðimi verdiðim,
ey! zemheri yamaçlarýnda,
emeklerimi ilmek ilmek elediðim ,

ey yoksul þehir....
bozkýrýn yalnýz kenti,
þimdi kar yaðar kýraçlarýna dolu dizgin...
bir genç aðýt yakar palan dökene..
ninniler söyler bacým,
kýþ geldimi masallar anlatýr anneler,,
kardan umut yaðmaz belki,
belki gevenler mor çiçeklerini,
buram buram bekletirler,
gelmeyecek baharlarda sunmaya….
buzlar üstünde izler býrakýr,
yoklaðunda atýlmýþ her adým.
bir adam fecre karþý yakarýr, belki
dön gel diye,bu son umut olsa da,,
yokluðunun ardýndan...

ey hayal þehir ...
çocukluðumun düþü,
tandýrýnda iki lokma sýn þimdi ,
yanaklarýn ekmek yanýðý gibi solar.
ninniler söylemez sana papatyalar.
bir kuþ konar þimdi yapayalnýz
buzlarýn titrek ýþýðýna yaslanarak...
bir küçük ebem kuþaðý olur, gökyüzünde
umutlar, sobalarýn dumanlarýna sarýlarak...

ey hayal þehir.....
ey yokluðunun kenti .....
bu yüzden bulutlar mosmor olur,
bu yüzden efil efil bozkýr yelidir,
deli bir fýrtýnadýr iliklerime sinen,

ey hayal þehir …
neden hep tufanlar sende kopar,
neden kirpiklerinde en hoyrat
en amansýz anýlarý tutarsýn…
neden umut yüklü karlarýn hiç erimez…
böyle yaz gelmeden solarsýn…
betin benzin toprak kokar hep,
neden ýssýz bir deprem gibi, beni sararsýn……
neden bozkýrda hep yalnýzlýðýn kalýr….
Ellerimi üþütür hayallerin….
Biraz buruk. biraz yakarak.
Þimdi bir tufan kopar gözlerinde,
Saçlarýnda, ayný gün yanýðý hep,
Teninde ekmek kokar,
Yaðmurlara karýþarak…
YUNUS YAVUZ/BOZKIR IN ÞAÝRÝ/ERZURUM
Sosyal Medyada Paylaşın: