SUS-PUS

az gidip
uz gidip
yüzü týrnaklanmýþ topraðý öpüyorum
gece yarýsý uyanýp
su filizleniyor
düþümün saçaklarýnda
beyhude kuþlarla daðýtýyorum
aþka yazdýðým þiirleri
kör kentleri eþkýya uykularý basýnca

þakaðýma dayanmýþ bir unutuþ
ellerindeki uçurumu siliyor bakýþlarýma
ekmeðin buðusunu çalýyor rüzgâr
þarabýn tadýný kadeh
ay ýþýðýndan gözükmüyor gece
kývrýlýp ayak izime yatýyor zaman
anlamadým hâlâ
susmak makamý
hangi notalarýn sýrtýnda geçiyor
aklýmdan

de hele ustam
bu gümüþ saplý hançerin derin yarasýna
kim dikmiþ akþam sefalarýný
kim sulamýþ sancýlý dualarýyla
nasýl büyümüþ gözbebeklerimde
hüzne kundaklanmýþ bir yaþam

dalgakýranlarý yutup
denizfenerlerini yýkan sözcükler
oturup þiirimin denizlerini içiyorlar
sahra tohumlarýný tenime ekerek
çekinmeden kirpiklerimin ucunda açan
bir kýyamet çiçeði
gecenin döþüne saplýyor kendini
aþkýn sýrrýný umuda gizleyerek

19 ekim 18
ali rýfat arku
istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: