Karanlýklar çöktü pencerelere, Her yer baþtan sona kapkara, Ses gelmez oldu tenha sokaklardan, Belki çýkmam sabaha ben.
Sular akmýyor,kurudu nehirler, Nereden yeþerecek bu tarlalar nereden, Belki belki bir umut diyorum, Belki belki çýkmam sabaha ben.
Ürperiyorum gecenin karanlýðýndan, Eskiþehir’in ýssýz ve loþ sokaklarýndan, Biliyorum birgün dolar bu yerler insan, Belki belki diyorum;çýkmam sabaha ben. Nurþen Þen 1995-Eskiþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Can.o Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.