BÖYLE-YİM

Düþerken karþýnda gözlerim yere

Kalbimde bir ince sýzýsýn böyle

Bir deðil belki de binlerce kere

Kapýnda kaldýðým yalan mý söyle


Bir bülbül misali baðýma kondun

Son durak kalbimin hancýsý oldun

Kurþunla deðil de aþkýnla vurdun

Ardýnda yaralý býraktýn böyle



Sonbahar dökerken yapraklarýný

Unutmam imkânsýz yaptýklarýný

Hapsettim içimde bakýþlarýný

O alev gözlere mahkumum böyle



Bu kavga bu hýrs bu sevda benim

Belki de bir daha boþ kalcak elim

Anladým yanýn da yokmuþ hiç yerim

Bir kefen bir dua gidecem böyle…


Sosyal Medyada Paylaşın: