.......YOK BENİM
Sahte gülücükler,yapmacýk roller,
Sizi kandýracak yüzüm yok benim.
Hep gerçeðe vurur sazýmda teller,
Doðrudan baþkaya sözüm yok benim.
Ýnsanlarý sevmek,insanlýk demek.
Baþarýnýn sýrrý çalýþmak emek.
Düþküne merhamet hemde gülmemek,
Garipler yakacak közüm yok benim.
Mertlik bana miras atadan kalma.
Babam derdi ki hep batýla dalma.
Doslarýna karþý sen namert olma.
Hainlik aþýnda tuzum yok benim.
En âlâ zenginlik aza kanaat.
Rýzkýmýz verene sonsuz itaat.
Hak hukuk bilmemek kötü zanaat.
Haksýzlýk çuluna bezim yok benim.
Arayan bulamaz bizde ihanet.
Kalleþlik bilmeyiz hemde hýyanet.
Bencillik mi? Asla! ..yasa inayet.
Husumet daðýnda buzum yok benim.
Azýk taksimini yapan biliyor.
Nasip Hindistan’dan Çin’den geliyor
Kefenin cebi yok hepsi kalýyor.
Kimsenin malýnda gözüm yok benim.
Þehri Karakaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.