Ey Delal ! En yalýn , en yalnýz halimle dolaþýrken seni Bir buseydin dudaðýmýn kývrýmlarýnda filizlenen... Bir ukteydin deruni hücrelerimde gezinen. Ben yalansýz severken seni ,seviþmekten korktum.. Dokunmaktan..öpmekten. Sense hýrçýn , sense vahþi. Parçalýyordun beni be arsýz. Ben utanýrken senin gözlerinden Sen en karanlýk dehlizlerimde Dehþetengiz iþvelerle ürkütüyordun beni . Öldürüyordun beni ,be arsýz... Hey delal ! Kýrýlgandý gözyaþlarým , sýmsýcaktý avuçlarýnda biriktirmeni istedim Ama olmadý ... Sen zer ve zivleri Sen “ Yeþilaþk”tansa yeþil kaðýtlarý sevdin onlarý biriktirdin cepkeninde , Beni ise ...Harcadýn be arsýz .
ZeyRaK
Sosyal Medyada Paylaşın:
ZeyRaK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.