Gece daðýlýr paramparça, Uzak mevsimlerin, uzaklýklarý Gelir konar baþ ucuna, Birden bire olur her þey Bir kalp aðrýsý vurur sol yanýna. Zemheri bir soðuk üþütür bedeni ni, Nedeni bilinmez sorgulamalarýnýn, Sonucu bulunmaz denklem olur Bulanýr zihnin, Bir damla yaþ olur gözlerin de Okunan ezan sesi, Bir gece daha biter aðlarsýn.
Öyle ya, bir çizik daha atarsýn zamana, Bir gün daha yok olur yavaþca, Terk eder seni daha öncekiler gibi, Hayatýn ne kadar çabuk geçtiðini Anlarsýn.
Neyi kazandýðýný sorgularsýn Ve neyi kaybettiðini, Sol yanýnda ki aðrý koluna vurur, Ýnadýna dayanýrsýn acýya, Susarsýn.
Düþünürsün uzak mevsimlerin uzaklýklarýný, Bir mevsim daha konar mý baþ ucuna? Bir kýrlangýç mevsimi daha görür mü ömrün ? Ve bir sevdayý kaldýrmaya yeter mi bu aðrýyan Kanayan gönlün? Saçlarýnda ki beyazlara bir beyaz daha eklenir, Hayat dediðin þey muamma olur, Çýkmazlarýn içindedir hayat, Ýnadýna bir inat daha katarsýn. Sorgulamalarý bir kenara býrakýr, Sorgusuzca payýna düþeni Yaþarsýn, YAÞARSIN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gürsel Pal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.