Ham

Mabed-i ensar rükusunda vehm-i aþktayým
Ellerime giydirilmemiþ avuçlarýnýn boþluðunda
Revnak yaðýyor vakitsiz gelen sonbahar yaðmurlarý
Vuslata düþünce, ardým sýra gelen bu özlemin
Aklýma eþtiði duygunun çukurundayým þimdi

Kimse bilmez benim sana gönül muhabbetimi...

Ruhum enkazýndayken yengi yarende aþka niraným
Eni boyu bir araya gelmeyen mesafelere uzanýnca vakitsiz
Yankýsý beynime nakþolan sesinin týnýsýna
Yelken açýp, kürek çektiðim hayallerden geliyorum
Aklýmýn duvarlarýný özlemin çukuruna it yokluðunla
Nadan bir ok misali çýkýp fýrlarým ben yayýmdan

Secde edip eyvallah çekerim bu alýn yazgýsýna
Ezva-i meftun hallerin girdabýna býrakýp ruh-i haletimi
Muðallak duygularýn celbine teslim et beni
Ýrfan nedir, ilim nedir býraktým mecnunlukta
Hakikat denilen þey hisetmekle ilgiliyse eðer
Hakikat-ý ayaným içimi yalpalayan bu duyguda
Arzu halim yamandýr kendime ve zul diyorum sana
Nev acýlarýn en türlüsüne ban beni...

Yoksa... Piþemem ben bu hamlýðýmla.

17.10.2018 / Stockholm
Sosyal Medyada Paylaşın: