Umut dolu þeyler yazsam diyorum,
Gözümün önüne;
Doðu Türkistan geliyor,
Filistin geliyor,
Suriye geliyor,
Arakan geliyor,
Susuyorum!
* * *
Gözümün önüne,
Bombalanan þehirler,
savrulan;
Eller,
Ayaklar,
Kollar,
Bacaklar geliyor,
Kan kusuyorum!
* * *
Gözlerimi siliyor,
Tekrar iyi þeyler yazmaya çalýþýyorum.
Kulaðýma, hunharca öldürülen;
Eylül’ün,
Leyla’nýn,
Özge Can’ýn,
Seda Nur’un,
Çýðlýklarý geliyor,
Ýnsanlýðýmdan utanýyorum!
* * *
Tekrar deniyorum yazmayý.
Kapkaççý peþinde koþan kadýný,
Kaybolan çocuðuna aðlayanlarýn feryadýný,
Asgari ücretlinin ezik halini,
Havaya savrulan paralarýn vebalini,
Düþünüp,
Acýyorum.
* * *
Çayýr, çimen, börtü, böcek yazayým diyorum;
Pazar yerinde atýlmýþ yeþillikleri toplayanlar,
Tanýnmamak için yüzünü saklayanlar,
Çimenlerin üstünde tiner koklayanlar,
Parklarda bank üstünde sabahlayanlar,
Geliyor gözlerimin önüne,
Ar duyuyorum.
* * *
Havadan, sudana þeyler yazayým diyorum;
Kirlenen hava,
Zehir karýþan sular,
Maskeyle dolaþan insanlar,
Nefes alamadan ölen balýklar,
Geliyor gözlerimin önüne,
Bir þey yazamadan uyuyorum…
Sabri Koca