VEDA

VEDA

Yine, vedadan sonra izim kaldý yanýnda,
Zaman güçlü esse de, sanmam ki süpürecek.
Bildik kelimelerle vedalaþtýk anýnda,
Ýnkâr etsen de gülüm, sevgi hâlâ sürecek.

Vedaya sebep sözler uçar gider, öylece,
Küstürdü mü sanýrsýn o öfkeli sözlerin?
Kâlbe çizilenlerse kalýrlar senelerce.
Kolay koparýlamaz,sevgi kökü çok derin.

Aþk, bakýþla yeþerdi eylülün onbeþinde,
Muhteþem zirvesiyle görünmez oldu dibi.
Ne kadar da nazlýydýn, hep koþturttun peþinde.
Gün oldu bu sevgimiz boy attý çýnar gibi,

Kem sözlere, gözlere yenildik de mi bilmem,
Kaç kez düþtük yüksekten, ufalandýk buz gibi.
Kollarýnda yaþarken sanýrdým ki hiç ölmem,
Bir bakmýþýz yerdeyiz, yakýnmýþ aþkýn dibi.

Veda aþka aradýr, biraz soluklanmadýr,
Bu kaçýncý ayrýlýk, bu kaçýncý kavuþma?
Veda kýrýcýysa da, buluþmalar ammadýr,
Tadýný çýkaralým, yârim fazla konuþma!

17.10.2018

Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın: