YANAĞINDA GÖZYAŞIN
Gözümdeki yaðmalar sonsuz gidiþten deðil;
Elimin üþümesi, yürekten, kýþtan deðil;
Çýldýrýp, delirmemek inan ki iþten deðil;
Týrmanýrken yüreðim hayat denen yokuþu;
Can verir nefesimde bir garip çalýkuþu…
Hani ben aklý evvel hani ben aklý yarým;
Hani ben herkeslerin bilmediði diyarým;
Gündüzler paramparça, geceler tarumarým;
Yarama tuz bastýlar, artýk derman istemem;
Hükmüm çoktan verilmiþ boþa ferman istemem…
Hiç kimseden fayda yok baþ yastýða düþünce;
Seni senden almaz mý beþ parasýz düþünce;
Hayaller gözlerime peþpeþe üþüþünce;
Ne teselli kar eyler ne de geçer sözleri;
Astý mý gülmez artýk kör kaderin yüzleri…
Hani seni bir zaman saran kollar nerede;
Hani mesut olduðun kayýp yýllar nerede;
Nerede lan üç vakti gören fallar nerede;
Diz çöksende gözyaþýn býrak içine aksýn;
Yakacaksa bu özlem beni keyfince yaksýn…
Hiç dur durak bilmeden vurdular gündüz-gece;
Gönlümde tükenmedi hasret denen iþkence;
Ya bu nasýl tebessüm ya bu nasýl gül bahçe;
Toz pembe hayallerin, gülüþünden býkmýþým;
Sorma kendi kendimi, yine kendim yakmýþým…
Uzatmaya gerek yok olmayýnca, olmuyor;
Çileden býktým deme, dolmayýnca, dolmuyor
Senden giden senindir bunu kimse bilmiyor;
Aç dertalan þiþesi, sokulsun dudaðýna;
Sonrasýnda sýðýnsýn gözyaþýn, yanaðýna…
Ali ALTINLI – 16.10.2018
Saat: 00:55
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.