YİRMİ DOKUZ EKİM

YÝRMÝ DOKUZ EKÝM
Ey kahpe, Öyle bakma bana,
Mazide,
Ezemedin, susturamadýn, korkutamadýn,
Bunca çekilen acýlara raðmen.

O el, öyle bir eldi ki
Dokunduðu her yerden bereket fýþkýrýyordu!
Gülen gözleri deðince her ocaða,
Orada mutluluk gülleri açýyordu!

Ey kahpe,
Sen insanlýk nedir bilmezken
O,
Medeniyetin kurallarýný öðretiyordu bütün dünyaya.

Ey kahpe,
Gözün hep mazlum insanlarý ezip,
Yerine, yurduna konmaktý.

O,
Türk için Güneþi ýsmarladý Yüce Tanrýdan,
Ve adýna CUMHURÝYET dedi
Sabahý beklemeden,
Kötülükleri kovdu karanlýklardan!

Yirmi dokuz ekim yaklaþýyor,
Baþý dumanlý bir türkü yerleþir dilime,
Yüreðime bir hançer saplanýr,
Sonra sen gelirsin aklýma!
Bu memleket için,
Dövüþmeye,
Bu cumhuriyeti korumaya,
Yükseltip, yüceltmeye var mýsýn?..
Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın: