Ciðerim göðüs kafesimden çýktý,
yanayým mý dedi,
Bu nasýl özlemdir ?
parça piçik ettin kader beni.
Varlýðýný,yokluðunda tamda unutmuþtum artýk,
Ýnsafsýzlar niye yüklediniz ki þimdi,sýrtýma geçmiþi.
Duman duman þiir yine,
yüreðim yangýn yeri,
Hep diyorum,
ya terk etmeli,ya da sevmeli bu þehri,
Caným Candar,
ama bedenim kemiklerime dar,
Kýrýlýp dökülmeden,
daha gidilecek çok yollar var.
Bir yudum çay,
bir de ayazda gök yüzüne bakmak,
Sazla sözle,dost ile iki muhabbetin belini kýrmak,
Yetinmek,
büyük hayallerin eteklerine dökülen,
Küçük ama bir o kadar gerçek umutlara tutunmak.
Arabesk bu aþk,
sanki hulya,Müsüm baba þarkýsý gibi,
Hep demli anýlar,
kafasý muallak,yani benim gibi.
Gün ýþýðýnda da olsa gelmeyecek o yolcu belli,
Býktým,hangi otobüs duraðýnda bekleyeyim seni