Varsay hiç yaþanmadý böyle yarým bir sevda Gözlerimin gözünü tattýðý an yok oldu Sanýrým çare olur taþ kalbine bu veda Umudun baðrýma köz attýðý an yok oldu
Sahipsiz sözlerimin baþladýðý o satýr Ýçilmeyen kahvede saklanan kýrk yýl hatýr Bahtýmýn ortasýna salladýðýn kör satýr Gerçekleri musallat ettiði an yok oldu
Sustuðun yerde kestin aþký bileklerinden Kan deðil düþ döküldü yorgun eteklerinden Kurtuldum yüreðimin zorba isteklerinden Yollarýmýn çýkmazda bittiði an yok oldu
Sol yaným demir yumruk boðazýmda kördüðüm Aklýmda paslý çivi düþlerimde gördüðüm Bütün geceler sustu yüzüne yüz sürdüðüm Yýldýzlarýn çamura yattýðý an yok oldu
Gönül duvarlarýmdan son gölge de silindi Savruldu dalda yaprak gökte bulut delindi Bütün hücrelerimce aþkýn günah bilindi Bedenimin hicraný tattýðý an yok oldu
_ Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.