Aşka tövbe
Seni çok özlüyorum be vefasýz...
Kokun sinmiþ bir kere,
enkaza dönüþen bu bedenime...
Çaresizce...
Umutsuzca...
Seni arýyorum...
Hani ben senin kýyamadýðýndým...
Ýncitmekten korktuðundum...
Hani kalbinde açan tek güldüm...
Ýsyan ediyorum isyaaannnn...
Sesim yüce daðlarýn doruklarýnda
yankýlanýyor...
Þimdi yaþanmamýþ sayýyorsun
o güzel yýllarý...
Duymuyorsun haykýrýþlarýmý...
Öylemi...
----
Yani sen...
Herþeyim dediðim Sen...
Beni uðurluyorsun,
umutsuzluklar þehrine...
Öylemi...
Beni bekleyen bu sonu görürcesine,
gökyüzü bile aðlýyor...
Sessiz ve derinden...
Ama Sen görmüyorsun...
Hani içimde büyütmüþ olduðum
sevgin varya...
Ýçimde büyütmüþ olduðum sevgin...
Daðýlýyor etrafa,
Adeta sigaranýn külleri gibi...
Günden güne sensizliðe,
sensizliðin cehennemine doðru
yol alýyorum Ben...
Çýkýlmaz bir girdaba sokuyorsun Beni...
Çýkýlmaz bir girdaba...
Sevda defterimizi yakýp,
Sen mi kesecektin?
Sen mi kesecektin bu son bileti Bana,
vefasýz...
Sen mi kesecektin?
Sen mi?
----
Þimdi...
Elimde sadece verdiðin sözler kaldý...
Boþ boþ bakýyorum...
Bakýyorum öylece...
Yüreðimi ise buðusunda kaybolduðum
derin gözlerin sardý...
Artýk hayal etmekle yetiniyorum...
Yetiniyorum iþte...
Nereden geldiðini bilmeksizin,
Gaipten garip sesler iþitip duruyorum...
Ve kulaklarýmda yankýlanýyor...
Kulaklarýmda...
Koca bir AÞKI,
tek sözcükle noktaladýðýn,
’’ELVEDA’’ kelimesi...
Kulaklarýmda yankýlanýyor...
Ve o an...
Bütün yaþananlar sonlanýyor...
Hayat duruyor benim için...
Neden?
Neden be vefasýz neden?
Neden gittin?
----
Sonra...
Yaðmur olup taþýyor gözlerim...
Son çýrpýnýþlarým da kurtarmýyor Beni...
Cevapsýz sorularýn gölgesinde,
korkularýmla beraber
yürümeye baþlýyorum....
Yeni baþlangýçlara adým atarken
çaresizce...
Bende çekiyorum isyan bayraðýný...
AÞKA TÖVBE diyorum...
AÞKA TÖVBE...
Yazan : Recep Hamza
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.