Bülbül her gün aðlarmýþ,
Bir gül candan yakmýþ da;
Her dem baðrýn daðlarmýþ;
Gözden hicran akmýþ da…
Bir gün bülbül aðlarken,
Gelmiþ ahmak bir hindi,
“Gülmek, eðlenmek varken;
Her gün bir gül der þimdi!”
“Tek gül sevdim” der bülbül;
“Her gün doldum sevdayla;
Yoktur ondan baþka gül,
Özden yandým aþkýyla.”
“Mecnun derler ardýmdan,
Gönlüm, bir’den vazgeçmez.
Piþtim, yandým sevdamdan,
Gerçek bülbül terk etmez!”