bin acayip düþten biri deðildir aþk ýþkýn verirken gülüþün koyaklarýmda yamacýmdan geçip gidince gün hasretin bir kök daha salar topraðýma sonra hüzünler uyanýr parmak uçlarýmdan dargýn kuþlar gözü kapalý uçar gökyüzünde
nerde o yumuþak kokusuyla mest eden hanýmeli saçlarýný suya deðdiren salkým söðüt minnacýk yüzünde huzur bin kardeþiyle günü kucaklayan papatya
aklýmý kör eden suskunluklar yuvarlanýr ayý tutup semayý karanlýklara boðan sözcüklerin ardýndan muþtusu çiçeklenmemiþ bir bekleyiþ oysa küçük bir kývýlcýmdýr ruhumu teslim ettiðim titreyiþ yangýnlara giden kapýya anahtar
Sevgilim kirpiklerine asýlan bir yaðmur bulutudur gözlerimi naçar kýlan baksam güz yürür tenime kaçýrsam gözlerimi bir baþka yöne pusulam kýþta kalýr donar gönül kýblem herþey akar lakin kilitlenir bende zaman
14 ekim 18 ali rýfat arku istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
bedrettin58 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.