Taþ gibi eziyorsun þu baðrýmý üç öðün Deðirmende un diye öðüttüðün can benim Perdeyi üzerime kapatsan bile her gün Camýndan sýzan güneþ göðündeki tan benim
Sükûtun kurþun gibi yüreðimden vursa da Akrebi yelkovaný beklemekten yorsa da Gönlün baþka denize yelken açýp dursa da Gözlerindeki ýþýk alnýndaki son benim
Sen demek ben demektir kýrýlsam da kýramam Hesapsýzca sevmiþken dönüp hesap soramam Hançerlesen sýrtýmdan bende hançer aramam Yaralasam kýymadan dökülecek kan benim
Dünyamý yýksan bile yine etmem þikâyet Sol yaným ah etse de sað yanýmda merhamet Kýzamam bilirim ki gün sonun da nihayet Koklayýp da ruhuna çekeceðin ten benim
Sana olan sevgime asla israf demedim Döküldün cümle cümle topladým of demedim Ýncittin dökülürken þer yada gaf demedim Zehrini yudumlayan yâr benim yâran benim Gelmem diye terk edip hep döndüðün han benim
Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN)
Sosyal Medyada Paylaşın:
yakamoz deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.