O'NA DOĞRU

Yazýp yazýp siliyorum seni beni ve bizi ...
Yüreðim öyle sancýlar gördü ki ,
Uygun görmez kendini anlatacak hiç bir kelimeyi yahut cümleyi ...

Sonra ,
Bir çok söz dizesi mýrýldanýr içimin yangýnýnda .
Alev alev yanmakta iken yüreðim ,
Sözler derya mýsralar þiir olur kendi halindeki duygularýma ...

Bu nasýl bir þiirdir ki ,
O’nun yokluðu ile adete ihtiyar olan gönlümü ,
Ýlk ve tek aþkýnýn matemine uyandýrmýþtýr ...

Unutmadým ...
Ama alýþmaya baþlamýþtým sanýyordum .
Yeni yeni kaç ay kaç yýl geçmiþ bitmiþ ,
Olmamýþ yahu olmamýþ alýþamamýþým yokluðuna ...

Ne unutmuþum nede alýþmýþým .
Nasýl yerleþtiysen bu gönüle onca kuþak gelmis geçmiþ aradan da ,
Biri alamamýþ tacýný ...

Özledim gülüþünü bakýþýný ...
Alt dudaðýný üst dudaðýnýn üzerine uzatmayý ...
Kýskandýðýn zaman ,
Kaþlarýný kaldýrýp öyle bakmaný ...

Bunlarý yazarken ve yazmadan önce ,
Onlarca yüzlerce kez yine senden habersiz yazdým seni sevdiðimi ...
Aþk güzelde ,
Kederi pek yaman pek acý pek çetin ...

Ýkimizde tuttuk aslýnda sözümüzü .
"Ya seninim ya topraðýn" dedin .
"Ya sen ya hiç" dedim .
Ben hala ,
Hiç’likteyim sevgilim ...

Sen !
Soðuk bir gecede gittin ve ben hala üþüyorum sensiz .
Þimdi hayatta olsan benim olsan bu þiiri beraber okusak .
Ben sana sorsam þiirimdeki hatalarýmý ,
Sende yine "yüreðine saðlýk" desen ...

O aþk dolu geçen zamaný anýp ,
Özlemle sarýlmak isterdim birbirimize .
Ama aþkýn emsalsiz eþsiz de ,
Bu aþkýn kederi çok aðýr be iki gözüm .
Sensizlik çok aðýr çok acý ...

Yok ki sen gibisi .
Olmaz ki .
Olamaz ki .
Olmadý ki .
Olmayacak ki ...

Bak yine kýþ geldi .
Rabbim üþütmesin seni bensizliðin mevsiminde .
Yakmasýn da .
Bir olacaðýmýz yerde birleþtirsin .
Ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama ,
Ben alýþamadým yokluðuna ...

Biliyormusun ?
Sýkamýyorum kafama ,
Çünkü sen içimdesin ...
3 günlük dünyanýn hasreti böyleyse ,
Ebedi nasýl katlanýrým sessizliðe diye ...

Ve Ben !
Sendeyim .
Senliyim .
Seninleyim .
Ve zaman ayný hala ,
O’na doðru ...

Mutlu AKÇA
Sosyal Medyada Paylaşın: