Uzaktaki Sevgili
Hasret þarkýlarýnýn inlediði odamda
Bil ki seni düþünüyor,seni yaþýyorum.
Hayalinden baþka kimsecikler yok yanýmda
Yalnýzlýk acýsýnýn yükünü taþýyorum.
Seni arayan bakýþlarým artýk ümitsiz
Fakat yine de seni burda görür gibiyim.
Geçmiyor ki bir günüm acýsýz ve kedersiz
Ya sana aþýðým ben,ya delinin biriyim.
Neden hava karanlýk,bulutlar aðlamaklý?
Neden herþey böyle suskun,hep dertli insanlar?
Benim gibi onlarýn da derdi içinde saklý
Besbelli onlarý böyle kederli yapan var.
Seni kucaklamak için uzandý kollarým
Mümkün deðil seni bir an için tutmak.
Bütün çaresizliklere gebedir yollarým
Ýnan bir ölümden farksýzmýþ sensiz yaþamak.
Her an ölümü yaþadým senin yokluðunda
Bulutlar gibi kalbim de aðlamaklý þimdi.
Ben bitkinim sensiz,sen ise çok uzaklarda
Anlayamadým; sen mi suçlusun,yoksa ben mi?
Mehmet Ali Çýbýklý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali Çıbıklı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.