kýtlýk yaþayan bir þehrin sakinleri yaðmur duasýnda bulunurken, benim duam’da sen vardýn. seni her andýðýmda bereketlenen, topraðým suya ihtiyaç duymuyordu.
mürekkebinde kan damlatan, kalemin kederi sensin. þizofreni dalgalarýn gazabýný, çaðýran kelamým, seni doða üstü bir peri gibi anlatýr.
ey kanser kesilen ahý’mýn bulunmayan ilacý, cerrah’larýn bile hayret ettiði teþhis edilemeyen aðrý, seni anlatan siir’lerin her kelimesi bin sancý.
ben Zümrüdüanka deðilim Gaffar’ýn kulu Hüseyn’im. verilen bir can’ki oda emanet, sana baðlýdýr kopana dek kýyamet.
H.H
Sosyal Medyada Paylaşın:
H.H Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.