Faruk’un anýsýna... Bayram geçip gitti de; bize hoþnutluk kaldý, Ne olur her geçen gün böyle tat býraksaydý? Ama her dem ayrýdýr günlerin getirdiði, Dilerdik ki o sevinç daha bir yýl kalsaydý.
Ancak daha dün "ölüm" yakýn geldi kapýma, Gencecik bir dost gitti hiç bakmadan ardýna. Bin kez gördüm, böyledir bu dünyanýn kanunu, Sevinç, acý yazýlmýþ kullarýnýn bahtýna.
Nice canlar tükettik bir kutlu sevinç için, Acý tatlýya döndü Ýlâhi kurbiyyet çün. Nizam böyle dönüyor; yokuþ içinde iniþ, Bakýr yanýnda çelik, ipek yanýnda perçin.
Tezatlarý mantýkla baðlamýþ bize kader, "Düzen böyledir" demiþ; "ölüme dek bu yeter." Boyun eðdik gideriz Ýlahî hükme nâçar; Hakk’tan gelen baþ üstü, ömre zekâttýr keder...
26.08.2018 Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan Sosyal Medyada Paylaşın:
Aksakal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.