"DÝYALOG" dedim ki; azize’m,sevgi insaný yýpratýyor, bak demedi,deme baþýný eðdi,biliyorum dedi durdu bir süre sessizliðe gömülmüþ gibiydi, sanki zamaný durdurmuþtu, sonra kaldýrdý baþýný, daldý uzaklara, belli ki bir þey anlatmak istiyordu. aslýnda gözleri çok þey anlatýyordu. gözlerine hücum etmiþti kelimeler baktým ve dedim ki; ne zaman anlatmak istersen dinlerim bir nefes alýmý durdu ve dedi ki; bilmez miyim iki gözüm, biliyorum... durgunsun dedim, ne düþünüyorsun? döndü; acaba biz birbirimizi dinlemek için mi, yaratýldýk diye düþünüyorum.. belki dedim sonra çevirdi yüzünü , benden giden ben gibiydi sanki içine aðladýðý belliydi. üzülme sakýn dedim yok, yok inan geçici, seninle konuþurken geçti zaten, dedi ve devam etti ; iþte arkadaþlýk böyle bir þey bizi zehirler kaçarlar, bizde yaralarýmýzý dertleþerek sararýz hep, birbirimizi anlamak, farkýnda olmak, hissetmek için, dedi... tabi ki anlamalýydým hissettiðim bu sabah ki halini,usanmýþ gibiydi... ve devam etti ; hissettiklerimi anlatmak... evet, bak bir þeyler karaladým, dedi yazdýklarýný uzattý, biraz da onun etkisi, zaten bu sabah da stresli uyanmýþtým aslýnda, ama dediðim gibi sarýyoruz geçiyor iki gözüm,dedi içten ve titreyen bir ses tonuyla... ve, ne çok öldük ne çok öldük ne çok öldük ne çok acýyý içimize bastýra bastýra sakladýk dedi aðlamaklý bir sesle duygu seline kapýldý kalbim bir an göz yaþlarýmý tutamadým hak adalet yabancý kaldý o an aðlamam için,bin sebep sýralanmýþtý. belki ona, belki kendime, belki, yanlýzlýðýma ve belki de, aðlamayý unutan halkýma aðlýyordum ! bunu duyan o da aðlamaya baþladý sonra dedimki, aðlama iki gözüm ve dedi ki, dayanamýyorum gözlerim ýslanmadan rahatlayamýyorum, aðlamasam zehirleniyorum ve bir anda bir sonsuzluða düþtüm. aman tanrým, ne büyük bir tespit! aðlamasam zehirleniyorum bir dalga gibi, kaç kez kalbimin kýyýlarýna çarptý kaç kez yankýlandý içimde aðlamasam zehirlenýyorum... sonra sesiyle irkildim ; bizim gibilerin fýtratýnda kin nefret olmaz diyordu bu çok anlamlý çünkü biz aðlýyorduk nefretimiz gözyaþlarýmýzla dýþarý akýyordu ve yerini sevgiye býrakýyordu baþýmý kaldýrýp ona dedim ki ; ama bana söz ver, sen aðlama çünkü sen.............. döndü bana doðru; aslýnda içime atýnca daha kötü oluyorum boþver, böylesi daha iyi,dedi... þimdi sil o gözyaþlarýný bak ben aðlýyor muyum dedim, tamam can dost, aðlýyorsun biliyorum, dedi aðladýkça inceliyoruz ve inceldiðimiz yerden de kýrýlýveriyoruz(...)
___/Ehmed Kardok (diyalog iþte)
13 Ekim 2018 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ehmed Kardok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.