Yan ranzada,
En üst yatakta yatardýn.
Sayýmda,yoklamalarda,
Arada bir,
Kahverengi bakardýn.
Hiç konuþmazdýk...
Bir soðuk kýþ gecesinde,
Kaymýþ battaniye üstümden.
Yakaladým;
Usulca sen örtüyordun.
Hatta ilkinde,
Öldürür bu komünist beni diye
Ne çok terddüt etmiþtim...
Hani,karlý bir gece,
Yalýn ayak buzlarýn üstüne
Koymuþlardý seni.
Hani,sabaha karþý hastalandýðýnda
Kimseler ilaç vermemiþti.
Denk düþünce tuvalet yolunda
Gizlice tutuþturmuþtum eline ilacý.
Gözlerin,
Yüreðinde gülmüþtü
Hiç konuþmamýþtýk....
Konuþþsak,
Sizinkiler hain derdi.
Bana dönek damgasý vurulur,
Cezalar alýrdýk.
Ne yaman bir kavga zamanýydý
Hapisanede bile baþlarýmýz dikti...
Bilmiyorum þimdi nerdesin
Davasýna inanmýþ devrimci çocuk?
Neydi o günler?
Onaltý ay,
Ayni koðuþta,
Yan yana ranzalarda yattýkta
Bir defa konuþamadýk.
Bir kere duymadýk sesimizi.
Gülemedik þöyle bir,
Gözlerimiz yüreðimizde gülümsedi
Sabahlarý...
Hep kahverengi bakardýk
Bize konuþmak yasaktý.
Yirmi yýl önce,
Söyleseler gülerdim inan.
Bu akþam seni özledim.
Ne hainler gördük,
Ne döneklere rastladýk.
Oysa
Bir zamanlar
Konuþsak,yanardýk...
sizinkiler vardý,
Bizimkiler vardý.
Birde davaya inanmak vardý.
Bize yaþamak yasaktý...
Þimdi;
Davasýna ihanet etmemiþ
O sizinkileri,
Bizimkileri.
Adam gibi adamlarý
Ve seni çok özledim...
Oysa bir zamanlar
Bize yaþamak yasaktý....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.