ruhumu en derin kanyonlara asýp çýktýðým bir akþam görmesinde bluzu pas tutmuþ ela gözlerinde bir hýçkýrýk gelip oturdu sineme
büyücülerin ellerinden kurtuldum derken Musa nýn hýþmýna uðradým suçum yalnýzlýklarýmý saklamaktý koyusunda cebimin ama gözlerim kahverengisiydi yine de bana bakan tüm rengarenk gözlerin
omzum düþtüðünde topraðýn karasýna ne kadar yüküm varsa keþkelerin torbasýnda saçýldý saða sola ruhumun topraða yanaþan kýsýmlarýný bir aðrý gömdü çamurun en karasýna....
aðrý acý hüzün keder süzülüp ömrümün penceresinden düþtü göðsümün en kuzeyine bir düþ budak salýncaðýnýn nereye savuracaðýný beni yönümü kaybettiðimde anladým göðü tutan yýldýzlarýn yol göstermediðini ayýn büyüklüðünün ne kadar küçük olduðunu ruhumu aydýnlatan güneþi görünce gördüm
derken Ýbrahim büyüdü gerçek apaçýk var olunca her büyükten daha büyük vardý ve yönünü kaybetmiþ bir kumsalýn denizine kavuþmasý gece boyu alýnan yollarýn sonunda bir merhamet kuyusu vardý orada otlanan koyunlar ve gaddar güçlüler sýðýnarak çirkin yüzlerine bir korku türetiyorlardý taki gelene kadar sultanlýðýn firarisi gelin dedi gelin ey zayýflýðýn sýðýntýlarý su sizin aþk bizim yeni bir hayatýn kurmacasýnda yeniden baþladý Sesin en Gürü bürünüp yanan bir çalýnýn kalbine...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhacir33 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.