BÖYLE DEMİŞ

Dedim gözündeki o ela nedir
Dedi cennet cehennem arasýdýr
Meydana saldýðýn bu bela nedir
Mecnun keremin kalan mirasýdýr

Verem ettin beni eyledin hasta
Bir þey anlatmadým ki eþe dosta
Kýrk beþ yýl bir çorba görmedim tasta
Demiþ ben degilim el karasýdýr

Yüreðime ince diken batýrdýn
Bir avuç canýmý aldýn götürdün
Sol yanýmý yiye yiye bitirdin
Demiþ ben degilim aþk yarasýdýr

Bülbül olup baðda ötüþemedik
Ömür bitti gitti yetiþemedik
Dedim biz el ele tutuþamadýk
Demiþ o ayrýlýðýn kirasýdýr

Küsmüþ sevdalara sanki men gibi
Görmedim vicdansýz dilber sen gibi
Varmi ömrü zekat veren ben gibi
Demiþ yüreðinin sadakasýdýr

Bir gün bir köþeye düþer kalýrým
Düþtüðüm o yerde yatar ölürüm
Mezarýma bile gelmez bilirim
Demiþ o aþklarýn fukarasýdýr

Kime dost dediysem gördüler hakir
Gün görmeden öldü gitti bu fakir
Küçücük kalbine kazdýðý çukur
Demis yatacaðý yer burasýdýr

Harun yýldýrým



Sosyal Medyada Paylaşın: