ANI-SIZIM
Oturup seninle bir ekmeði bölüþemedik
Bahar süslü gelinciklerin cývýltýlarýnda
Güneþin vurduðu saatlere uyanamadýk
Bir bütün olarak þimdi apayrý illerde
Parça parça kaldýk
Vurulmuþ prangalar,yolcular saatlere soluksuz bir kýþ getirmiþ
Özlenen ne varsa
Ezip geçmiþ üstünü ; Kara bir örtü gibi siyahlara sarmýþ
Yosun tutmuþ kimsesiz bekleyiþleri
Eskimeyen ne varsa,þimdi yýkýk dökük bahçemizde
Solgun çiçeklerimizi besler
Büyütür umutlarýmýzý
Hep uzattýðýmýz kelepçeli yollarýmýzýn
Ardýnca uzattýðý kasisli manialarý
Ellerimiz kavuþsa ,gözlerimiz ýrak
Gözlerimiz deðse gözlerimize
Saatler uzak
Ama bahar
Elbette her þiirin sonunda bir umut doðar
Ýþte ben yorgun bir direniþin kývýlcýmlarýndan
Her gün biraz daha sen doðururum
Taze taze büyürsün içimde
Kimi zaman mavi,kimi zaman yeþil gözlerinden
Hasret biriktiririm
Ben her doðan güneþe yeni bir sen büyütürüm
Baþýmýn üstünden esip geçen sabah yelleri
Çehremi soluðunla tokatlar
Yoksa uyandýðýný duyuran taze nefesin midir ?
Ben sensiz geçirdiðim yýllara bir o kadar küskün
Bir o kadar biçare
Yokluðundan dokunamadýðým saçlarýna
Gözlerinin kaybettiði derin dehlizlere ; Aný-sýzým
Dolmasýn gözlerim ; Ya aðlarým ya gülerim
Ama baþýmda hep unuttuðun derin sýzým
Hiç bilmeyeceðin karanlýk yok’oluþlarým
Gün olur çoðalýr bulutlarým
Bir rüzgar gibi göçerim ansýzýn…
11.10.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.