Ey kimsesiz yýldýzlar bu gece arþý yýrtýn Bulutlarýn elinden çocukluðum dökülsün Gizleyin sevabýmý günahlarýmý tartýn Canýmdaki gömleðin düðmeleri sökülsün
Üþüsün ateþte kül silinsin tenden izim Çamurlu suya atýn temizlenmesin mazim Kör baksýn sevilmeye nemden kurtulmaz gözüm Derman dilenmem sizden içimden kan çekilsin
Uzak olan yollarý çarþaf gibi toplayýn Gün güneþ günlerimi köþe bucak kaplayýn Þu arsýz yüreðime kýyameti saplayýn Kor tutan ellerime taþ kýnalar yakýlsýn
Geç kaldýðým mutluluk içimde çillenmesin Recmedin sözlerimi yeniden dillenmesin Daha fazla bu vebal boynumda sallanmasýn Kör kurþun olsun öfkem can evime sýkýlsýn
Azad olsun göðsümde sýkýþan ishak kuþu Koþa koþa çýkayým ölüm denen yokuþu Ýlk deðil yüreðimin hayata diz çöküþü Bahtýmý çevreleyen sýra daðlar yýkýlsýn
Yutkunduðum sýzýyý kazýyýn yutaðýmdan Kokum bile sökülsün illetli yataðýmdan Yaþamanýn aðrýsý sýyrýlsýn eteðimden Bedenime dert olan garip boynum bükülsün
... Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.