Özlenen Ev!

Özlenen Ev!

Varsýn yýkýk dökük olsun,
Merdivenleri taþtan,
Yapýsý aðaçtan olsun.
Yeter ki bir evimiz olsun,
Oturan huzur bulsun.
Varsýn; toprak damlý,
Kamýþ çelenli olsun.
Önünde sekisi,
Saksýlarda çiçekleri olsun…
Çiçekleri tulumbayla sulansýn.
Olmasýn merdivenlerinde;
Ne mermer, ne granit, ne beton,
Zemini toprak olsun,
Mis gibi toprak koksun,
Hayat koksun, öz koksun…
Biraz da, hakikat ve biz koksun!
Bir evim olsun, kerpiçten, çamurdan,
Anam cilalasýn sekiyi,
Ekmek yapsýn tandýrda, özlü hamurdan.
Bir evim olsun, avlusunda;
Meyvelerden, yesin çoluk çocuk,
Kurt, kuþ, hayvanat…
Göz hakký olmasýn kimsenin.
Aç kalmasýn kimse evin yakýnýnda,
Susuza su, aç olana ekmek, açýk olana barýnak…
Bir evim olsun, her garibana sýðýnak!



Kazým Öztürk

Sosyal Medyada Paylaşın: