DALI KURUYAN AĞAÇ
Dalý kuruyan aðaç, eðildiði bir zaman
Tomurcuk açmak için, bekliyor hemen derman
Mevsimlerim kapýda, amansýz yarýþýrken
Hüzünlerle sevinçler, durmadan karýþýrken
Umudu yakaladý, benim kuru aðacým
Sancýyý hýrpaladý, benim kuru aðacým
Yapraðýný açarken, dengesiz mevsimlerle
Dallarý tutuþmuþtu, cemresiz isimlerle
Yaradan’ýn izniyle, hayat suyu alýnca
Dallarýný meyveyle, yerlere bir salýnca
Gözlerimin koyusu, birdenbire aklaþtý
O anda yüreðime, ilâhî nur yaklaþtý
Kýzaran yanaðýmla, nefsimle bir dövüþtüm
Þükür etmek için ben, topraðýmla seviþtim
O an ki yüreðimde, volkanlar patlýyordu
Susuz kalan gönlümde, kuraklýk çatlýyordu
Rabbin mucizesine, gözlerim aðlasa da
Ýnkâr edemem bunu, yüreði daðlasa da
Benim Rabbim isterse, dünyaya cennet doðar
Eðer þükür etseniz, göklerden rahmet yaðar
Gördüðüm kuru aðaç, nasýl can buluyorsa
Zamanýmda mevsimler, nasýl hep soluyorsa
Kaygýlanma âlemim, bir umut çiçek açar
Tespih tespih aðlarsan, karanlýklar hep kaçar
Pervâneyim bu yolda, inkâr etmem özümü
Bir nurun ýþýðýnda, akýtýrým gözümü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.