Tekrar Yýllar sonra Ben,
Nerede kalmýþým diye baktým ,
Baktým ki hiç gitmemiþim.
Kor olan duygularým Alev oluvermiþ birden ,
Baktýkça gözlerime , dokundukça kalbime durduramamýþým kendimi,
Kapýlmýþým yine gözlerine
Su aktý buldu yolunu dercesine...
Tekrar Yýllar sonra inandým...
Bir insan sevmezse yürekten , bakamaz gözlerine öyle derinden ,
Dokunamaz ruhuna inceden inceden ,
Ýnandýramaz içten içten ...
Dedim durdum kendi kendime
Halbuki Ben yine BEN’i kandýrmýþým,
Ben yine bana inanmak istemiþim,
Ben, benden vazgeçmiþ , gölgen olmuþum ...
Ben hiç BEN olamamýþým....
Gülay GACAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.