AKREPLE YELKOVAN

AKREPLE YELKOVAN
Yusuf Yýlmaz

Zamanýn yüce sonsuzluðunda,
Bir saat durmadan çalýþýr.
Hayat, akreple yelkovan arasýnda döner,
Durur.

Akreple yelkovanýn açýsý gittikçe daralýr;
Daraldýkça sýkýþýr.
Köþe baþýnda bir çocuk,
Aç, sefil, çýrýlçýplak,
Bakýþlarý ne acý,
Yakar insaný,
Yutkundurur.

Tam öðle vaktinde,
Akreple yelkovan üst üste gelir,
Ýki dost kucaklaþýr,
Köpek, kediyle koklaþýr,
Ýki yürek, iki gönül,
Ýki el
Ve iki dudak,
Buluþur.

Akreple yelkovanýn arasý,
Yavaþ yavaþ, açýlýr.
Açýlýr ve kapanýr…
Kimi zaman acýtýr, kimi zaman sevindirir.
Sonunda Azrail kapýyý,
Vurur.

Toprak atýlýrken üstüne,
Emer günahlarýnýn zehrini bir akrep.
Sevaplarýna þahitlik yapmak üzere,
Seninle gelir yelkovan.
Ruhunu bindirirler bir meleðin sýrtýna,
Cennetle cehennem arasýnda,
Kaybolur.






Sosyal Medyada Paylaşın: