Diyorum, Diyorum Anlamıyorsun

Emsalsiz aþklarýn gerçek sahibi
Tanrýnýn lütfuydun, bil diyorum bil
Uzaktan bakýp da kötü þeyleri
Getirme aklýna, sil diyorum sil

Gözlerime gülen o tebessümün
Yüreðimden öper günde beþ öðün
Sabaha döþümde uyandýðý gün
Sýrtýný dönene, el diyorum el

Hasreti giydirdin haftaya aya
Bir haber vermedin, nicedir niye
Cennete götüren ince köprüye
Kalplerden geçiyor yol diyorum yol

Geçmiþi mazide dünde býraktým
Yaðmurlu soðuk bir günde býraktým
Neyim var neyim yok sende býraktým
Emanetim sen de, gel diyorum gel

Gönül sevdiðini unutup gitmez
Ömür biter amma, sevenler bitmez
Saat, vakit, zaman, asla fark etmez
Ansýzýn kapýmý, çal diyorum çal

Geceler karanlýk, geceler derin
Sana yokluðum yok, hep hazýr yerin
Yastýðýma sinen o sýcak terin
Tenim de solmayan, gül diyorum gül

Þömineyi yakýp kavuran od’u
Almadým elime kemaný udu
Eylül yaprak döktü hava soðudu
Sensiz giyindiðim çul diyorum çul

Attýðým adýmda, her bir yer çukur
Ben sana muhtacým ben sana mecbur
Ýster baðrýna bas istersen öldür
Bu caným senindir al diyorum al

Ýçimdeki ateþ titrer sesimde
Deðiþiklik yoktur ilk adresimde
Ölüm döþeðimde son nefesimde
Gitme baþucumda kal diyorum kal

Son neye varýrsa, durmasýn varsýn
Sensiz olmaktansa bu hayat dursun
Diyorum, diyorum anlamýyorsun
Bilal sana âþýk kul diyorum kul…Bilal KARAMAN

Sosyal Medyada Paylaşın: