Bu Ben Değilim
Siyaha âþýk gökyüzünde,
Bir tek yýldýz yoktu bu gece.
Sönüktü lambasý evlerin.
Saat daha gece on ikiyi bulmadan.
Güneþe hasret evlere giren hekimler söyledi.
Günyüzü görmeden ölmüþ kalbimdeki çiçek.
Bükemediði eli öpen gündüzlerim.
Aldýklarý gibi bavullarý göç ettiler.
Mavi gökyüzünü kara leke gibi kapladý bulut.
Evine döndü þems sokaða çýkarken yaðmur.
Yarýna ne çýkar meçhul bugünde tükendi umut.
Bir suçlu aradým kime sorduysam herkes maðdur.
Dilimin dönmediði yerler var aþktan yana.
Öyle bir sus peyda olur ki içimde.
Bakir mutluluðum o halin gölgesinde,
Sanýrsýn veledi zina.
Asarým asýlsýz cümlelerimi daraðacýna.
Ýçinde sen geçen þarkýlar düþer geceme.
Yýldýzlarýn yokluðunda Ay’a sarýlýr aðlarým.
Ah bir söz geçirebilsem gönlüme,
Yeniden alevlenir miydi sevdan.
Küser sevgim kalbime.
Öylesine gaddar olur muydu zaman.
Çocuksuz bir parkta salýncaktan düþen aþkýn,
Þaþkýn bakýþlarý içinde.
Tutunduðum hayat dalýmýn kopma noktasýnda.
Durdurdum kendimi bu ben deðilim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.