Bir çocuk varmýþ beþ yaþýnda, Babasýný özlemiþ, Yollara düþmüþ minik ayaklarýyla, Baba hasreti koparmýþ onu yollarda. Bilgileri çöpe atalým. Herþey yalan bu dünyada. Ölümü resmetmek ne zordur! Anneyi tanýdým, Yanýyor evladý için, Meskeni olmuþ küçük mezar, Ekim sabahlarýnda sabahlar soðuk olur, Sabahýn soðuklarýnda yanýyor anne. Babayý da tanýdým, Saçlarý otuzunda aðarmýþ, Kýrýþ kýrýþ olmuþ göz çukurlarý, Her duygu hercai, Her sabah karanlýk. Gün doðmuyor sabahlarýna, Beþ yaþýnda yavrusu yok yanýnda. Gerçeðin öyküsü ne diye soramýyoruz. Sorular anlamsýz, Cevaplar anlamsýz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serkan BOL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.