ÇOK ÜŞÜDÜM

Kardeþim...
Yüreðimizden sýzan damlalarý sunmuþtuk birbirimize
Sevincimizi
Üzüntümüzü
Aþýmýzý
Ekmeðimizi
Paylaþtýkça güneþi koparmak istemiþtik yerinden birimiz hepimiz için...
Ne oldu þimdi?
Nedir bu döngüler?
Nedir bu kýsýr ve anlamsýz çekiþmeler?
Birimiz konuþurken birimiz susardýk
Ne oldu da...
Tüfeðin namlusu gibi ateþ püskürür dillerimiz...
Nedendir gözlerimizin derinliklerindeki anlamsýz öfke
Birlikte saðlam basarken ayaklarýmýz
Þimdi sürçer kaygan zeminler üzerinde
Çiðneyip geçiyoruz bir lokma gökyüzünü
Öfke...öfke...öfke... sonu gelmeyen kýrýklar
Katý bir toprak olmuþ suratlarýmýz
ve yetim þimdi sýmsýcak yüreklerimiz

Susadým...
Önce susuzluðunuzu gidermek istedim
Velhasýlýkelam siz de öyle
Üþüdüm...
Sarmak istedim sizi ýsýnmadan öce
Velhasýlýkelam sizde öyle
Yoruldum...
Varlýðýnýz durulttu sular bulanmadan önce
Aslýnda havada asýlý kendinden olmadý hiçbir þey
Topraðýn altýndaki köktü bizi bize baðlayan
Bir babaydý...
Ve bir anaydý...
Gözlerimize baký bakýp her gün aðlayan

Birzamanlar göklerde dolaþan bizler
Þimdi attýðýmýz adýmlarla kuþkulu yürüyoruz toprak üstünde
Ruhlarýmýz....
Ruhlarýmýzýn çýlgýnlýðýna eðiliyor sessizce
Üþüyen yanlarýmýzý ýsýtmýyor artýk doðan güneþler
Bir heykelin duyarsýzlýðý var bedenlerimizde
Hadi söyleyin...
Yolunuz nereye düþer sizin
Yolumuz nereye düþer bizim
Nereye gidersiniz bizden önce
Biz nereye gideriz sizden önce
Yoksa konaklanacak baþka hanlar mý var yollar üstünde
Üzgünüm...
Fýrtýnalar ayak izlerimizi süpürüyor sessizce

Yüreklerimiz atsa da
Pompalansa da hýþýmca kan damarlarýmýzdan
Elsýkýþýnca parlamýyorsa güneþimiz
Sýcaklýðý hissetmiyorsa ruhlarýmýz
Gölge vuruyorsa ve üþümüþse yüreðiniz
Düðümleri çözülmüþse baðlý yüreklerin
Düðüm üstüne düðüm atýlamýyorsa
Koparýn arda kalan bütün lifleri
Kapatýn bütün kapýlarý gitsin

Ekrem SAYGI
01.10.2018 Manisa
Sosyal Medyada Paylaşın: