Ýkimizi de vurdu sonbaharýn ayazý, Öylece solup gittik, aðacýn dallarýnda. Deðiþir mi bilemem, alna yazýlan yazý? Hepimiz bir yolcuyuz hayatýn yollarýnda.
Dünümüzü yitirdik, yarýndan bihaberiz, Elin elime deðmez, rüyada beraberiz, Yakýnlýk göstermezsen, böyle solup gideriz, Görürsem yýkýlýrým birinin kollarýnda.
Daima anýp durdum, akþam sabah adýný, Mutlaka duyar biri þu gönül feryadýný, Sen olmadan alamam hiçbir þeyin tadýný, Ýnan ki hiç gözüm yok dünyanýn mallarýnda.
Yýllardýr yaþýyoruz yaralý yüreklerle, Umudumuz kayboldu tutmayan dileklerle, Sarmaya mecalim yok bu yorgun bileklerle, Merhamet mi kalmadý, Allah’ýn kullarýnda.
Kýlýcýmýz düþerse savaþýn ortasýnda, Kanýmýz zehirlenir mýzraklarýn pasýnda, Ölüm þerbeti gelir, bakarsýn gül tasýnda, Parça, parça oluruz atlarýn nallarýnda.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.