Yüreğim Mutluluğa Sarılmıyor Bir türlü

Kederle yoðrulsamda ne yazýk ki kadere
Neden ben diye diye sorulmuyor bir türlü
Gönlüm kalbime küsmüþ ruhum sanki cendere
Yüreðim mutluluða sarýlmýyor bir türlü

Yollarýma set kuran yýllar girdi araya
Umutlarým maviyken düþtüm zifir karaya
Gözlerimde ki yaðmur döndü coþan dereye
Sel olup da taþýyor durulmuyor bir türlü


Bütün güzel renkleri gök kuþaðýndan çalsam
Düþlerimle beraber tam ortasýna dalsam
Kendimi kandýrarak tatlý yalanda kalsam
Hayaller gerçeklere kurulmuyor bir türlü

Topladýðým dertleri atsam da kürek kürek
Yeniden çoðalýyor bilmem ne yapmak gerek
Yansa da kavrulsa da yangýnýnda bu yürek
Kaderine küserek darýlmýyor bir türlü

Güneþe dönemiyor solgun ve bezgin yüzüm
Bitmiyor bitemiyor dört mevsimde de güzüm
Yaþanan muammaya bulunmayýnca çözüm
Vuslat ile murada erilmiyor bir türlü...

Gülseren MORKAN
Sosyal Medyada Paylaşın: