ÜZÜM GÖZLÜM

ÜZÜM GÖZLÜM

Kara gözlerinde bir salkým üzüm
Gözlerinde geçti gecem gündüzüm
Ýçten bir gülüþün bir ömre bedel
Gözünü geceler içinden süzdüm

Ne talihsiz baþým var imiþ benim
Ateþten süzülmüþ erimiþ tenim
Sandým ki seninle birmiþ bedenim
Oysa sen ilkyazdýn ben ise güzdüm

Bitmez gönül bülbül güle veryansýn
Iþkýnda pervane aþk ile yansýn
Gâhi gövel ördek gâhi ceylansýn
Suna boylum dedim gölünde yüzdüm

Þaban AKTAÞ
29.09.2018 - 20.50

Fotoðraf: Þaban Aktaþ

UNUTMAM SENÝ

Daha görür görmez ilk anda seni
Candan sevmiþtim ya anýmsa hani
Ne kadar sevecen güleryüzlüydün
Yýllar geçse bile unutmam seni

Sensiz gelip sensiz geçerken yýllar
Söyle bu hayatýn ne önemi var
Kâlbimde gömülü tüm hatýralar
Sen unutsan bile unutmam seni

Gülüþüne ne çok hüzün sýðdýrdýn
Beni bulut gibi göðe aðdýrdýn
Saðdýn sicim sicim yere yaðdýrdýn
Güz gülleri ile unutmam seni

Þaban AKTAÞ
29.09.2018 - 16.38

Fotograf: Þaban AKTAÞ

ÜRETKENLÝK

Ne kadar çok cömert
Sevecen doða ana
Dökülen meyveleri
Toplayýp sanki bir bir
Yüklüyor ertesi mevsim
Çocuklarýnýn kucaðýna?!

Ya insanoðlu öyle mi
Kimisi açgözlü
Ýhtiras kin bürümüþ
Kiminde yüksek kibir
Yaðma talan çapulculuk
Alýp baþýný yürümüþ!..

Bak hele taþocaðýna;
Daðý taþý parçalayýp
Babasýnýn malý gibi
Aðacýyla birlikte
Tüm neslini kurutup
Söküyor kökünden!..

Onun doðaya yaptýðýný
Kendisine yapmak gerek;
Tutup keseceksin çükünden,
Böylesi hiç üremesin
Onda insanlýk tükenmiþ;
Ne merhamet ne yürek?!

Þaban AKTAÞ
29.09.2018

ELÝM DESEN

Diktiðim gül yazlýkta
Gülerek karþýladý beni
Dal dal sevinci
Neþesiyle tomurcuk
Dalýnda gül açtýkca
Nasýl unuturum seni
Gülüþü gül açan
Yokluðu acýyla buruk
Hüzün saçan çocuk?!

Bir yaným toprak
Bir yaným yeþil yaprak
Aylý gecelerden geçtim
Dokunmak istedim
Sarýlýp koklamak
Öpmek istedim seni
Güle düþen çiy gibi
Hüznümü yüzünde
Gecenin nemine katarak...

Diktiðim fidanlar büyüdü
Özsularým dal dal
Damar damar yürüdü
Öyle hummalý bir sevda
Yakýcý bir aþk ki bu
Çýkmaz gönül düþünden
Beni seninle sürüdü
Attýðýn her adýmda
Gölgen gibi peþinden...

Þaban AKTAÞ
29.09.2018 - 09.44
GÜNDOÐDU- MANAVGAT

GÜL AÐACI

Ne zaman gelsem
Güzelatlar ülkesine
gönlüm de gül açar,
otobüs de rehber de
gülpembe bu sabah

Güneþ açtý gözlerin
Erciyes’in üstünden
ýsýndý yüreði kuþlarýn,
karýn doyurmak için
havalandý güvercinler
yayýldýlar ovalara

Serçelerin sevinci
gözlerinden okunuyor
meyveye durmuþ
iðde dallarýnda

Bir bitimsiz
rüzgâr uðultusudur aþk
gâhi gül açar
gâhi kül savrulur
Ürgüp, Göreme yollarýnda

Sorma bu yaþ neyin nesi
bakýþýnla eriyen kar
dolup taþan su sarnýcý;
içten dýþa boþalan efkâr

Dokunma keyfine suyun,
bu nehir Kýzýlýrmak
ayrýlýk ölümden acý
sýzým sýzým sýzým ýrmak
kýrýlan yürek dalý
kanayan bir gül aðacý...

Þaban AKTAÞ
27.09.2018 -ÜRGÜP- ORTAHÝSAR

GECEYARISI

Dönüyor tekerler
Ay yatýya ben batýya
Sabah Ýzmir’de olacaðým
Umutsuzluða yer yok
Bu dünya benim dünyam
Bir yanda savaþ, bir yaný barýþ
Sevgiyle ördüm bu düþü
Ýlmek ilmek karýþ karýþ...

Zifýr zindan kalsa da ortalýk
Gün doðmadan neler doðar,
Kol kýrýlsa üstündedir yeni
"Geçme namert köprüsünden
Ko aparsýn su seni!"
Kurusun gözlerinin nemi
Er ya da geç bulunur elbet
Her yaranýn bir emi...

Þaban AKTAÞ
23.09.2018 - 00.28

PAMUKKALE- KARAHAYIT
Sosyal Medyada Paylaşın: